నా తనువు అణువణువు తానైనప్పుడు

తన ఎత్తిపోడుపు మాటలతో
నా మనసులో మంటలు రేపి
నను నిలువెల్ల దహించివేస్తున్నా....
నిశ్శబ్దంగా మన్నించుకుంటునే వస్తున్నా...
మా మధ్యనున్న ప్రేమ మరణించకుడదని...

అల్లరి కోసమో లేక ఆనందం కోసమో
ఆవేశం లో కలిగిన గొడవలవల్లనో...
అలకబూనిన ప్రతిసారి
తప్పునాదైనా...తనదైనా..
నా తనువు అణువణువు తానైనప్పుడు
తప్పు ఎవరిదైతేనేమనీ..
క్షమించమని కోరా...
తల్లడిల్లి పోకుడదు తన మనసని
తరిగిపోకుడదు మా మద్యనున్న ప్రేమనీ...

ఇవన్ని చేసింది...
తన పెదాలపై నిత్యం చిరునవ్వు చెదరకుడదని....
తన కళ్ళల్లో ఎనాడూ కన్నీళ్ళు చూడకూడదని...
అవేవి తేలుయక...
నా ప్రేమని కీలు బొమ్మగా
నా చేష్టలను చేతగాని తనంగా
పరిగణిస్తుంటే పగిలిపోతుంది నా గుండె..

అయినా...
పగిలిన ప్రతిసారి ఆ ముక్కలన్ని ఒక్క చోట చేర్చుతునేవున్నా....
తరగని నా ప్రేమని ఎల్ల కాలం తనకి పంచడానికై...

                                                                    ...... బాబు